مراقبت از روپوش

اگر در آزمایشگاه فعالیت می کنید، لازم است تا بیشتر مراقب باشید. همچنین گفتنی است که اگر نمونه بر روی لباس تان ریخت، آن را سریعا از تن خارج کرده و با مواد شوینده خوب بشویید. و سپس در هوای آزاد پهن کنید.

اگر روپوش پزشکی خونی شد برای از بین بردن لکه خون چه اقداماتی را می توان انجام داد؟

ایجاد لکه خون بر روی روپوش سفید، سبز یا آبی می تواند عنوان یکی از بزرگترین معضلات در همین باره را از آن خود نماید. اما این مشکل قابل حل است. برای از بین بردن لکه قرمز خون بهتر است ابتدا روپوش را در آب سرد بخیسانید. به هیچ عنوان آب داغ بر روی آن نریزید. چرا که آب داغ نه تنها لکه ها را از بین نمی برد که حتی آنها را ثابت می کند. لازم به ذکر است که هر گاه لکه خون بر روی لباس ریخت، کافی است تا آن را زیر شیر آب سرد گرفته و با شوینده مناسب به از بین بردن آنها اقدام کنید. بهتر است ماده شوینده را بر روی لکه قرار داده و بگذارید تا چند دقیقه ماده بر روی لکه بماند. فرصت دادن به ماده شوینده بر اساس نوع پارچه متغیر است. چنانچه پارچه ضخیم باشد باید فرصت بیشتری را به آن داد و طبعا پارچه های نازک به چنین فرصتی نیاز ندارند.

لکه های ناشی از استفراغ و مدفوع

گاهی پیش می آید که لکه روی روپوش پزشکی حاصل از خون نباشد. لکه ناشی از ادرار، مدفوع و استفراغ را باید با آب سرد برطرف نمود. البته اگر ماده جامدی بر روی لباس باقی مانده است به هیچ عنوان با مالش به از بین بردن آن اقدام نکنید. بهتر است از یک وسیله مانند کاردک یا قاشق استفاده کنید. ماده جامد را برداشته و سپس روپوش پزشکی را درون آب سرد قرار دهید. میتوانید برای از بین بردن لکه از مواد شوینده نیز استفاده کنید. اگر لباس بوی بد به خودش گرفته آن را در محلول جوش شیرین بخیسانید. جوش شیرین در از بین بردن بوی بد و نامطبوع مفید است.

لکه ناشی از پماد

پماد یک لکه با پایه چرب است. به این لکه، لکه مبتنی بر روغن می گویند. لکه های مبتنی بر روغن را با آب گرم از بین می برند. اگر ماده جامدی بر روی روپوش پزشکی قرار دارد آن را به هیچ عنوان نمالید، ماده جامد را با کمک کاردک یا قاشق حذف کنید. سپس کمی ماده شوینده بر روی لباس بگذارید و اجازه دهید تا ماده شوینده کمی بر موضع مورد نظر باقی بماند. سپس لباس را با آب گرم و داغ شستشو دهید.

چگونه می توان در منزل از روپوش پزشکی مراقبت کرد؟

به هیچ عنوان روپوش پزشکی را بر روی زمین، روی مبل و در کمد میان سایر لباس های قرار ندهید. به دلیل ملاحظاتی که قبل تر گفتیم، روپوش پزشکی می تواند بطور بالقوه حامل ویروس و باکتری باشد. از اینرو در محیط خانه در یک نایلون از آن نگهداری کنید.

همچنین لازم به ذکر است که پزشکان و کادر درمان باید توجه داشته باشند که در زمان معاینه یا ویزیت بیماران، تا جای امکان مانع برخورد بیمار با روپوش شوند. به عنوان مثال دندانپزشکان در حین کار می توانند از آستینک استفاده کنند. آستینک مانع برخورد روپوش با باکتری ها و ویروس های دهانی می شود.

الزام استفاده از روپوش پزشکی

• رعایت یونیفرم

هر محیط لباس مخصوص به خودش را می طلبد. محیط های درمانی از این قاعده مستثنی نیستند. رعایت یونیفرم به فضا نظم می بخشد و همچنین باعث تمایز افراد از یکدیگر می شود. به عنوان مثال اگر برای کار درمانی به آزمایشگاه مراجعه کرده باشید، حتما متوجه شدید که کادر درمان آنجا روپوش پرستاری یا پزشکی به تن دارند. با این لباس شما می دانید که برای ارائه نمونه خون فقط باید با این افراد سروکار داشته باشید و سوالات احتمالی خودتان را فقط باید از این افراد بپرسید. بطور کلی پوشیدن لباس مخصوص در محیط مخصوص افراد را از سردرگمی نجات می دهد.

• جلوه بصری مناسب

قبل تر هم گفتیم که رنگ اکثر روپوش های پرستاری و پزشکی روشن است. این قضیه از یک منطق خاص پیروی می کند. الزام رنگ روشن در واقع بدین خاطر است تا افراد بهداشت و نظافت را رعایت کنند. رعایت بهداشت و وجود تمیزی در محیط جلوه بصری مناسب را برای محیط های درمانی فراهم می کند.

• یکسان سازی زنان و مردان

روپوش پزشکی مردانه از نظر شکل و فرم اختلاف زیادی با روپوش زنانه ندارد. در واقع این لباس به یک فرم برای زنان و مردان دوخته میشود و تفاوتی از این نظر برای آنها وجود ندارد.

نتیجه گیری:

• در صنعت بهداشت و درمان، روپوش از اهمیت بالایی برخوردار است. این لباس کارمندان و کادر درمان را از برخورد مستقیم با مواد مضر و خطر زا مصون می دارد.
• هنوز هم تعداد زیادی از پزشکان، پوشیدن روپوش سفید را به هر رنگ دیگری ترجیح می دهند. دلیل آنست که این رنگ ( رنگ سفید) حسی از اعتماد و مهربانی را در بیماران زنده می کند.
• در حال حاضر بیش از 100 سال است که رنگ سفید رنگ شاخص لباس پزشکان بوده و ایجادگر اولین تصویر ذهنی ما از پزشکان می باشد.
• بیماران انتظار دارند تا در مطب پزشکان، در بیمارستان ها، در کلینیک ها و مراکز درمانی توسط فردی که لباس سفید پوشیده است درمان شوند. لباس سفید تصویری از بهداشت و پاکیزگی را در ذهن آنها ایجاد می کند.
• جالب است بدانید که در قرن 18 میلادی پزشکان لباس مشکی می پوشیدند. آنها به دلیل رسمی بودن رنگ مشکی از آن استفاده می کردند. گفتنی است که در آن زمان تعاملات پزشکی مسئله ای جدی و رسمی تلقی می شد.
• در دوران معاصر و تقریبا از شروع قرن بیستم، پزشکی چهره دیگری را به خودش گرفت. این علم تبدیل به یک علم بشر دوستانه شد که قرار بود با پاکیزگی و تمیزی سرشته شده باشد. از اینرو بیمارستان‌ها تخت‌های خود را با ملحفه‌های سفید تمیز تجهیز کردند، پرستاران کلاه‌های سفید بر سر گذاشتند، و پزشکان روپوش پزشکی به رنگ سفید پوشیدند تا اعتماد مردم به آن‌ها و مهارت‌شان جلب گردد.
• هیچ کس به طور دقیق نمی داند که اولین روپوش پزشکی از کجا آمد و یا چه کسی طراح آن بود.
• لباس سفید، ( روپوش پزشکی و روپوش پرستاری ) با به تصویر کشیدن دکتر و پرستار به عنوان منبع پاکی و اقتدار مترادف است.
• بعد از آن رنگ های دیگری هم وارد میدان شدند. چند تن از پزشکان شروع به استفاده از رنگ های متنوع تر مانند سبز کردند. استدلال آنها این بود که رنگ سبز برای چشم راحتی ایجاد می کند.
• این لباس غالبا از جنس پلی استر و پنبه می باشد. گفتنی است که روپوش پزشکی، ( روپوش پزشکی زنانه و روپوش پزشکی مردانه) باید مقاوم و راحت باشد و به راحتی اتو بشود.