مزیت خرید لباس کار صنعتی از تولیدی

لباسکار صنعتی به عنوان یکی از وسایل حفاظت فردی مطرح است و کلیه کارکنان باید با این لباس در محل کار خود حاضر شوند. لباسکار کارکنان دارای خصوصیاتی بوده و مطابق مقررات خاصی در اختیار کارکنان قرار میگیرند. معمولاً لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری تمام تن و دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت میکند. در ادامه بیشتر از لباسکار صنعتی و ویژگی های آن صحبت خواهیم کرد.

خصوصیات و استانداردهای لباسکار صنعتی

لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن فرد استفاده کننده باشد. کارکنانی که با ماشین کار میکنند و یا در جوار ماشین آلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد.

• آویزان نمودن زنجیر، ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکید اً ممنوع است. چون ممکن است به دستگاه برخورد کند و باعث بروز حواث شود.
• در محیط های کاری که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد، استفاده از یقه نورگیری آفتاب گردان و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید تولید می شوند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه اکیداً ممنوع است.
• در صورتی که انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند.
• کارکنانی که در محیطهای دارای گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم فعالیت می کنند، نباید لباس های جیب دار و یا لبه دار بپوشند. چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند.
• لباس ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار میکنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار میکنند، باشد.

• لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار میکنند باید به صورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.
• البسه کار نباید گشاد باشد مخصوصا قسمتهای سر آستین آن. همچنان نباید به میزانی تنگ باشد که اعضای بدن هنگام کار با مشکل مواجه شوند. آستین ها را نباید به طرف بالا برگرداند و یا لوله کرد.

تذکر 1:

کارکنانی که لباسشان به مواد نفتی یا شیمیایی خطرناک آغشته شود باید فوراً لباس خود را تعویض کنند و بشویند. سپس آن قسمت از بدن را نیز که در تماس بوده با شوینده های مناسب شستشو دهند. هیچ یک از کارکنان حق ندارند با لباس آغشته به مواد نفتی و یا مواد شیمیایی به آتش، شعله و دیگر منابع حرارتی نزدیک شوند و یا کبریت و فندک و غیره روشن نمایند.

تذکر 2:

در صورت پارگی، خرابی و یا آلودگی به مواد نفتی یا شیمیایی خطرناک، باید برای تمیز شدن آن اقدام نمایید. در صورت نیاز به تعویض باید با اطلاع سرپرست حتما این کار انجام شود.

تذکر 3:

البسه آغشته به روغن و یا گریس باید فوراً از تن خارج شود. چون ممکن است ایجاد ناراحتی پوست نماید.

یک لباسکار صنعتی باید از چه جنسی باشد؟

1. جنس پارچه با توجه به شرایط کار و لزوم ظاهر لباس تعیین می شود. یعنی برای مقاومت در مقابل چروکیدگی و نیز عدم تولید الکتریسیته ساکن از مخلوط حدود 71 % پنبه و 31 % پلی استر و با وزن gr/m2 320 تا gr/m2 420 در تولید آنها استفاده می شود.
2. در شرایطی که احتمال سوختن لباس کار در اثر تماس با پلیسه و یا تحت تأثیر حرارت زیاد وجود دارد. مانند لباس کار جوشکاری، جنس لباس کار باید 11% پنبه باشد.
3. به منظور استحکام بیشتر از پارچه با بافت کج راه با تراکم بالا 2 تار و یک پود و نخ چهل دولا از نوع رینگ  استفاده گردد.
4. به منظور دوام بیشتر رنگ و پیشگیری از رنگ دادن پارچه پس از شستشو و همچنین جلوگیری از آب رفتن پارچه از رنگهای راکتیو در رنگرزی پارچه استفاده شده باشد.
5.  با انتخاب پارچه مرغوب و اعلاء، به کار بردن دوخت محکم و نیز چرخکاری دوبله درزها، لباس کار بادوام تولید گردد.
6. با استفاده از الگوی مناسب، باید لباس کار شکیل و خوش دوخت بوده و در اندازه‌های استاندارد تهیه شود.

لباسکار استاندارد باید دارای چه آرم و علائمی باشد؟

لباس کار باید مشخص کند فردی که از آن استفاده می کند در کدام گروه شغلی یا واحد فعالیت مینماید. علامت روی لباس میتواند آرم، کد و یا حتی رنگ لباس باشد. نکات زیر را برای طراحی آرم و علائم لباس باید در نظر داشت:

• رنگ زمینه آرم یا رنگ لباس برای مشخص کردن واحدهای مختلف باید مشخص باشد.
• جنس آرم با استفاده از چاپ سیلک اسکرین مرغوب و ثابت با رنگهای مشخص روی پارچه تهیه شود. محل نصب آرم روی سینه یا بازوی سمت چپ می باشد.