لباس کار

لباس کار به عنوان یکی از وسایل استحفاظی فردی مطرح می­باشد و کلیه کارکنان باید با لباس کار مناسب محل کار در سر کار حاضر شوند. لباسکار کارکنان دارای خصوصیات ذیل بوده و مطابق مقررات ذیل در اختیار کارکنان قرار می­گیرند.
معمولاً لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت می­کند. ساده ترین شکل لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار (دو تکه) و نوع یکسره و از جنس الیاف طبیعی و یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی و در مواردی تماماً از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید می­شود. بدیهی است هر چه الیاف بکار رفته شده در پارچه طبیعی­تر باشد، تبادل حرارتی آن آسانتر است. البسه اختصاصی در مشاغل ویژه و نیز فصول سرد که از جمله می­توان لباس عایق سرما و رطوبت مخصوص سردخانه،‌لباس نسوز مخصوص کوره و لباس ضد حریق از جنس پارچه­های PVC را نام برد. لباس حفاظتی در برابر گرما از الیاف مخصوصی با پوشش آلومینیوم که تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت می­دهد، ساخته شده و به منظور کار در مجاورت کوره­ها و فرآیندهای حرارتی استفاده می­شود.

خصوصیات کلی لباس کار:
خصوصیات لباس کار ایمن عبارت است از:


1. لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد.
2. کارکنانی که با ماشین کار می­کنند و یا در جوار ماشین­آلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکیداً‌ ممنوع است.
3. در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد استفاده از یقه نورگیری (آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید ساخته شده­اند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه اکیداً ممنوع است.
4. در صورتیکه انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند.
5. کارکنانی که در محیطهای آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده بکار اشتغال دارند، نباید لباسهای جیب­دار و یا لبه­دار (دوبل شلوار) را در بر داشته باشند، چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند.
6. لباس ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می­کنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می­کنند باشد.
7. لباس نسوز مخصوص حفاظت در مقابل حریق بایستی شامل کلاه، دستکش و کفش بصورت یک تکه و سر هم باشد.
8. لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می­کنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.
9. لباس بارانی به صورت پالتویی کلاه سر خود را از جنس پارچه ضد آب با آستری نخی (جهت مناطق معتدل) و یا آستری پشمی (جهت مناطق سرد سیر) با رنگ مصوب تهیه شود.


تذکر 1: کارکنانی که لباسشان بمواد نفتی یا شیمیایی خطرناک آغشته شود باید فوراً لباس خود را شسته و یا تعویض نموده و آن قسمت از بدن را نیز که در تماس بوده با شوینده­های مناسب بشویند. هیچ یک از کارکنان حق ندارند با لباس آغشته به مواد نفتی و یا مواد شیمیایی به آتش، شعله و دیگر منابع حرارتی نزدیک شوند و یا کبریت و فندک و غیره روشن نمایند.
تذکر 2: در صورت پارگی، ‌خراب شدن و یا آلودگی بمواد نفتی یا شیمیایی خطرناک لباس کار باید برای تمیز شدن آن اقدام نمایید و در صورت نیاز به تعویض به سرپرست مربوط ارائه شود.
تذکر 3: البسه آغشته به روغن و یا گریس باید فوراً از تن خارج شود چون ممکن است ایجاد ناراحتی پوست نماید.



آرم و علائم لباس کار:

1. شکل آرم به صورت مثلث متساوی­الاضلاع با سمبل وزارت نفت در بالا و نام شرکت در زیر آن لحاظ می­گردد.
2. رنگ زمینه آرم جهت مشخص کردن واحدهای مختلف باید مشخص باشد.
3. اندازه آرم یک مثلث متساوی­الاضلاع برابر 7 سانتی متر در نظر گرفته می­شود.
4. جنس آرم با استفاده از چاپ سیلک اسکرین مرغوب و ثابت با رنگهای قید شده روی پارچه تهیه شود.
5. محل نصب آرم روی جیب سمت چپ بالای تنه لباس کار می­باشد.

جنس لباس کار:
1. جنس پارچه با توجه به شرایط کار و لزوم ظاهر لباس از نظر مقاومت در مقابل چروکیدگی و نیز عدم تولید الکتریسیته ساکن از مخلوط حدود 70% پنبه و 30% پلی استر و با وزن gr/m2 320 تا gr/m2 420 و با توجه به شرایط اقلیمی و فصول مختلف در نظر گرفته شود. در شرایطی که احتمال سوختن لباس کار در اثر ریختن پلیسه و یا تحت تأثیر حرارت زیاد وجود دارد (مانند لباس کار جوشکاری)، جنس لباس کار بایستی 90% پنبه باشد.
2. به منظور استحکام بیشتر از پارچه با بافت کج راه با تراکم بالا (2 تار و یک پود) و نخ چهل دولا از نوع رینگ (Ring) استفاده گردد.
3. به منظور دوام بیشتر رنگ و پیشگیری از رنگ دادن پارچه پس از شستشو و همچنین جلوگیری از آب رفتن پارچه از رنگهای راکتیو (Reactive) در رنگرزی پارچه استفاده شود.
4. با انتخاب پارچه مرغوب و اعلاء، بکار بردن دوخت محکم و نیز چرخکاری دوبله درزها، لباس کار بادوام تولید گردد.
5. با استفاده از الگوی مناسب، باید لباس کار شکیل و خوش دوخت بوده و در اندازه­های استاندارد تهیه شود.


پیش بندهای حفاظتی:‌

پیش بند از جمله تجهیزات حفاظت از بدن می­باشند. جنس پیش بند با توجه به شرایط استفاده از آن جنس نایلونی (پیشگیری از ریزش آب)، چرمی (جهت پیشگیری از ریزش پلیسه جوشکاری)، سربی (جهت حفاظت در برابر پرتوهای رادیو اکتیو)، پلی وینیل کلراید (جهت حفاظت از مواد شیمیایی) و ...... انتخاب
می­شود.




لباسهای با قابلیت دید بالا (High Visibility Clothing):‌

این گونه لباسها به منظور پیشگیری از حوادث ناشی از ضربه و برخورد و به صورت ژاکت، بلوز شلوار با توجه به نوع محل کاربرد، به رنگهای براق و از جنس­های مختلف ساخته شده و امکان رویت فرد را در شرایط مختلف آب و هوایی و ساعات مختلف شبانه روز فراهم می­کنند.
در انتخاب این لباسها علاوه بر ارزیابی ریسکهای ضربه و برخورد، لازم است مواردی نظیر شرایط کاری گرم یا سرد، وضعیت هوا (آفتاب، مه، باران، برف و ... ) و روشنایی نیز مورد توجه قرار گیرد.
رانندگان لیفتراک و جرثقیل، کارگران حاشیه جاده و خطوط لوله و نیز کارکنانی که مسئول واکنش
در شرایط اضطراری هستند، از جمله کسانی هستند که به این لباسها نیاز دارند.

لباس کار چیست؟

انواع لباس کار به لباسی گفته می شود که با توجه به سلایق،نوع فعالیت شغلی و شرایط آب و هوایی می توان انتخاب می گردد.جدا از ضرورت هایی که در پوشیدن لباس کار مناسب در محیط کار وجود دارد که یکی از دلایل مهمی که می توان به آن اشاره کرد ، حفظ جان فرد و یا کاهش آسیب دیدگی از خطرات احتمالی در حین فعالیت می باشد .

البته کارایی لباس کار به اینجا ختم نمی شود ، بلکه از  لباسکار جهت متحدالشکل نیروی کار ، شناسایی آنان از سایر افراد متفرقه ، ایجاد نظم و آراستگی افراد از فواید دیگر در استفاده از لباس کار می باشد. البته با افزایش رقابت در عرضه محصول یا خدمات ، و همچنین پیشرفت های چشم گیر در صنعت چاپ لباسکار ، امروزه کمتر سازمانی از فضای مناسب پشت لباس جهت معرفی محصولات و خدمات خود استفاده نمی کند .

همانطور که شاهد پیشرفت های چشم گیری در صنعت نساجی و البته طراحی لباس هستیم ، لباس کار نیز از این قاعله مستثنا نبوده که منجر به تنوع بسیار بالا در طرح و رنگ لباس کار شده است که تا حد بسیاری از سلیقه افراد را در انتخاب بهترین و مناسب ترین لباسکار برآورده کرده است که این امکان را به همه افراد می دهد که مناسب با محیط کار یا محل فعالیت لباس فرم خود را انتخاب کنند .

نکاتی درباره لباس کار

لباس کار یک وسیله حفاظتی در برابر خطرات ناشی از کار است که کلیه کار کنان باید حتما از ان استفاده کنند. لباسکار کار کنان باید دارای شرایط مناسب باشد و در غیر این صورت مطابق مقررات نیست.

لباس کار یک پوشش سراسری است که تمام بدن را محافظت میکند بدیهی است هر چه الیاف بکار رفته شده در پارچه طبیعی­تر باشد، تبادل حرارتی آن آسانتر است .

البسه اختصاصی در مشاغل ویژه و نیز فصول سرد که از جمله می توان لباس عایق سرما و رطوبت مخصوص سردخانه، ‌لباس نسوز مخصوص کوره و لباس ضد حریق از جنس پارچه های PVC را نام برد.

لباس حفاظتی در برابر گرما از الیاف مخصوصی با پوشش آلومینیوم که تا ۹۰% اشعه مادون قرمز را برگشت می دهد، ساخته شده و به منظور کار در مجاورت کوره ها و فرآیندهای حرارتی استفاده می شود .

خصوصیات کلی لباس کار

1.  لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد. 
2. کارکنانی که با ماشین کار می­کنند و یا در جوار ماشین­ آلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکیداً‌ ممنوع است. 
3. در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد استفاده از یقه نورگیری (آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید ساخته شده­ اند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه اکیداً ممنوع است. 
4. در صورتیکه انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند.
5. کارکنانی که در محیطهای آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده بکار اشتغال دارند، نباید لباسهای جیب­دار و یا لبه­ دار (دوبل شلوار) را در بر داشته باشند، چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند. 
6. لباس ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می­کنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می­کنند باشد. 
7. لباس نسوز مخصوص حفاظت در مقابل حریق بایستی شامل کلاه، دستکش و کفش بصورت یک تکه و سر هم باشد. 
8. لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می­کنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد. 
9. لباس بارانی به صورت پالتویی کلاه سر خود را از جنس پارچه ضد آب با آستری نخی (جهت مناطق معتدل) و یا آستری پشمی (جهت مناطق سرد سیر) با رنگ مصوب تهیه شود. 

انواع استانداردهای لباس کار 

استاندارد EN ISO 20471

این استاندارد مخصوص لباس­هایی است که باید در شب دید داشته باشند. این لباس­ها برای کار در ترافیک، کار با جرثقیل و کلیه وسایل موتوری مورد نیاز هستند.

این لباس­ها به ویژه برای کار به هنگام شب و تاریکی کاربرد دارند. این لباس­ها از خطرات احتمالی که ناشی از عدم دید است، می­کاهند.

این لباس­ها دارای استاندارد خاصی هستند به گونه­ای که جنس شب تابی این لباس­ها نباید به مرور زمان و در اثر شستشو از بین رود.

استاندارد  HSE

این استاندارد مربوط به جنس پارچه با توجه به شرایط کار، استحکام و دوام پارچه، دوخت و چرخکاری پارچه و طرح و رنگ لباس­ها می­باشد. جنس پارچه با توجه به شرایط کار باید مقاوم در برابر چروکیدگی، عدم تولید الکتریسیته ساکن، با توجه به شرایط اقلیمی و فصلی باشد.

استاندارد EN 342

گواهی EN 342  مخصوص لباسکارهایی است که در برابر سرما از بدن افراد محافظت می­کنند. این لباس­های کار باید در برابر سرمای زیاد و شرایط بد آب و هوایی از افراد محافظت کند. لباس­های کار باید در برابر خیس شدن مقاوم باشند.

استاندارد EN 343

استاندارد EN 343  در برابر باد و آب و هوا از کارکنان محافظت می­کند. در این استاندارد، لباس­های کار باید طوری باشند که در تمامی شرایط جوی از بدن محافظت کنند. راحتی این لباس­ها هم مهم است تا بدن به راحتی نفس بکشد و بیش از حد عرق نکند.

استاندارد EN ISO 11612

استاندارد EN ISO 11612 در برابر حرارت و آتش از کارکنان محافظت می­کند. لباس کار تولید شده با این استاندارد مناسب برای کارگران صنعتی ، برق و غیره می باشد.

استاندارد EN ISO 11611

استاندراد EN ISO 11611 در برابر جوشکاری و فرآیندهای مشابه از فرد محافظت می­کند. این نوع از استاندارد در برابر جرقه، شوک­های الکتریکی، تماس حداقل با آتش، تماس مختصر با کابل الکتریکی از فرد محافظت می­کند.

استاندارد EN ISO 15797

استاندارد EN ISO 15797 مقاوت لباسکار در برابر فرآیند شستشو های صنعتی و خشک شدن را نشان می­دهد.

استاندارد UV Standard 801

این استاندارد از در برابر اشعه مضر خورشید از پوست افراد محافظت می­کند. برای افرادی که بیشتر زمان خود را در محیط بیرون فعالیت سپری می­کنند، استفاده از این لباس توصیه می­شود.

برای خرید عمده لباس کار از بهترین فروشگاه انلاین لباس کار در تهران به تولیدی دوخت یادگار مراجعه  و سفارش اینترنتی خود را ثبت کنید . دوخت یادگار بزرگ ترین تولیدی لباس کار در تهران است که فروش عمده لباس کار به صورت آنلاین به سراسر کشور را فراهم کرده است .

انواع لباس کار 

لباس کار کارگری

لباس کار کارگری بسته به نوع کاری که کارگر انجام می دهد متفاوت طراحی می شود. برای مثال کارگران و استادکاران لوله کش می توانند از لباس کار دوبنده و یا بیلرسوت استفاده کنند.

پارچه به کار رفته در این لباس می تواند ضد آب باشد چرا که این افراد ممکن است در هنگام کار با لوله‌ی آب خیس شوند. لباس کار کارگری ساختمانی باید راحت باشد و قدرت مانور کارگر را کم نکند.

از این رو در تولید این لباس ها از پلی استر پنبه استفاده می شود. البته اگر لباس کار کارگری سنگین باشد می تواند از انواع لباس کار فیلامنت نیز استفاده کند که ضخامت بیشتری دارد و دوام و ماندگاری آنها نیز بیشتر از پلی استر پنبه است.

کمتر پیش می آید که کارگران از لباس های دو تکه ( بلوز و شلوار دکمه دارد و یا کاپشن شلوار زیپ دار) استفاده کنند؛ چرا که در هنگام کار مرتبا در تکاپو هستند و اگر لباس کار آنها دو تکه باشد ممکن است بدن آنها حین کار آسیب ببیند.

لباس کار دو بنده بهترین انتخاب برای همه کارگران است اما با این حال می توانند از دیگر انواع لباس کار مانند لباسکار یکسره نیز استفاده کنند.

لباس کار مهندسی

مهندسین اکثر در حین کار نظارت را به عهده دارند و کمتر آچار به دست می شوند. از این رو آنها لباس کار دو تکه به تن می کنند. این لباس کار مهندسی شامل بلوز و شلوار و یا کاپشن و شلوار می باشد.

این لباس می تواند از جنس پلی استر پنبه ای باشد. این افراد چندان فعالیتی حین کار ندارند و از این رو بهتر است لباس راحتی از جنس نرم و لطیف انتخاب کنند. اما اگر از جمله مهندسینی هستید که مسئولیت سنگین به عهده دارید بهتر است لباس کار مقاومتری برای خود انتخاب کنید.

بهتر است لباس کار بیلرسوت از جنس فیلامنت، لی و یا کتان ( بسته به میزان سختی کار دست شما باز است) انتخاب نمایید تا بدن خود را از آسیب های احتمالی محافظت کنید.

setwork یا لباس دو بنده به شما اجازه می دهد ابزار کار خود را به همراه داشته باشید و لباس را به راحتی بعد از انجام کار تعویض نمایید.

لباس کار جوشکاری

جوشکاری از جمله فعالیت های بسیار خطرناک است که با رعایت نکات ایمنی هنگام جوشکاری می توان آسیب های احتمالی را کاهش داد. نور ساطع شده و قطره های مذاب آهن و آرگون هنکام جوش کاری برای چشم و پوست صورت، دست ها و بدن بسیار خطرناک است.

جوشکار علاوه بر اینکه باید از کلاه جوشکاری مخصوص و دستکش جوشکاری استفاده می کند، حتما باید از لباس کار جوشکاری نیز استفاده نمایند. این لباسکار نسبت به دیگر انواع لباسکار ضخیم تر است و اکثر از جین و کتان دوخته می شود.

فرم لباس کار جوشکاری باید از انواع لباس کار یکسره باشد؛ چرا که حین جوشکاری تمام اعضای بدن در خطر هستند و باید با لباس کار پوشانده شود.

لباس کار یکسره به راحتی پوشیده می شود و فرد بعد از اتمام کار می تواند آن را در بیاورد تا استراحت کند. نوع خاصی از جوشکاری که با نام جوشکاری آرگون شناخته می شود ،وجود دارد که جوشکار حین کار در این زمینه باید لباس کار مخصوص به تن کند.

لباس کار دوبنده

لباس کار دو بنده یکی از بهترین مدل های لباسکار است. این مدل لباسکار در انواع رنگ ها و با انواع پارچه دوخته می شود و دست شما هنگام انتخاب لباس کار دوبنده باز است. کارگران، مهندسین، صنعتگران و استادکاران در هر حرفه ای می توانند از این لباسکار استفاده کنند.

چرا که به راحتی پوشیده می شود، جیب هایی دارد که می توان در آنها ابزارآلات را قرار دهید و در ضمن ماندگاری بالایی نیز دارد. این لباس کار با نام های بیلرسوت و setwork نیز شناخته می شود. البته به ست کامل لباس کار setwork گفته می شود که یکی از اجزاء آن لباس کار دو بنده است.

لباس کار مکانیکی

مکانیک ها هر روز با روغن، نفت و قطعات آغشته به روغن فعالیت دارند. میزان غلظت روغن به حدی است که فرد اگر لباس کار مخصوص به تن نکند حتما پوست او دچار مشکل خواهد شد.

از این رو مکانیک ها نیز بسته به نوع فعالیت خود می توانند از لباس کار یکسره، لباس کار دو بنده و لباس کار دوتکه استفاده کنند.

لباس کار صنعتی

بسته به صنایع مختلف لباس کار افراد نیز متفاوت خواهد بود. اما به دلیل اینکه کار در کارخانجات صنعتی دشوار است لباس کار صنعتی اصولا از جنس کتان، لی و یا فیلامنت دوخته می شود.

اگر در صنایع غذایی مشغول به کار باشید احتمالا لباس کار شما یکسره و ضد آب باشد. چرا که در این محیط بهداشت حرف اول را می زند.

اما در صنایع نساجی احتمالا لباس کار شما راحت تر بوده و از جنس پلی استر پنبه ای دوخته شده باشد. این لباس می تواند به شکل دو تکه با دو بنده باشد.

در هر صورت این بسته به نوع کار شما دارد که کارفرما نوع لباس شما را تعیین می نماید.

۷ دلیل که باید لباس کار بپوشیم:

1. زمانی که شما هنگام کار لباس مخصوص به تن می کنید، لباس خودتان را از تن بیرون می کنید یا لباس کار را روی آن می پوشید. در هر صورت شما از لباس های عادی خودتان مراقبت کرده اید.
2. لباس کار چون بنا بر فعالیت و خطرهای موجود در محیط کار طراحی و تولید می شود میتواند از شما در برابر تهدیدهای محیط کار محافظت کند. مثلا لباس کار افرادی که در کنار حرارت و گرما به فعالیت می پردازند باید عایق گرما باشد. یا مثلا لباس کار برق کاران باید عایق برق باشد. از این رو وسایل فلزی مانند زیپ در این نوع لباس کارها استفاده نمی شود.
3. لباس کار با توجه به نوع فعالیت می تواند معرف شخصیت و کار شما باشد. مثلا لباس سفید پرستاران و لباس کار مهندسی جزء لباس کارهای معروف است که با دیدن آن شغل مربوطه یادآوری می شود.
4. شاید در قدیم و زمان های گذشته این باور شکل گرفته بود که پوشیدن لباس کار باعث ایجاد ظاهر نامناسب می شود اما امروزه این لباس ها بر اساس مد و استایل های شیک طراحی می شود و پوشیدن یک لباس کار می تواند به شخصیت حرفه ای شما شکل دهد.
5. اگر در یک محیط کاری رسمی شما لباس معمولی و اسپرت به تن کنید دیگران موقعیت حرفه ای شما را جدی نمی گیرند. اما پوشش افراد با لباس کار می تواند تاثیرگذاری شما را در افراد بیشتر می کند و موقعیت شما را جدی تر نشان می دهد.
6. زمانی که شما برای محیط کار یک لباس در نظر می گیرید دیگر این دغدغه را ندارید که چه لباسی را برای روز بعد بپوشید. پوشیدن لباس کار می تواند این دغدغه بزرگ فکری را برطرف و آسودگی خیال برایتان ایجاد می کند.
7. پوشیدن لباس های متنوع با طراحی و رنگ های مختلف در محیط کار می تواند موجب حواس پرتی و کاهش تمرکز شود. استفاده از لباس کار این مسائل را برطرف می کند و باعث افزایش راندمان کاری خواهد شد.

تلفن دوخت یادگار : 

نکات خرید  لباس کار مناسب و استاندارد

لباس کار باید فیت تنتان باشد. انتخاب سایز بزرگتر و یا کوچکتر سطح ایمنی آن را پایین می آورد. لباس کار سایز بزرگتر چون نمی تواند به درستی تمام قسمت های بدن را کاور کند نمی تواند به خوبی از آن مراقبت کند. لباس کار سایز کوچک به سختی تن می شود و احساس خفگی و کلافگی به شما دست می دهد، محدودیت های حرکتی ایجاد می کند و در استفاده طولانی مدت شما به نپوشیدن لباس کار تمایل پیدا می کنید.

هنگام خرید لباس کار به جنس آن دقت کنید. جنس لباس اگر از الیاف طبیعی باشد به دلیل ایجاد جریان هوا برای لباس کار مناسب است. لباس کاری که در برابر گرما و حرارت کار می کند باید از پارچه های نسوز باشد. لباس فردی که در محیط های آغشته به مواد شیمیایی فعالیت می کند باید از جنس PVC باشد. لباس کار با این جنس می تواند عایق مواد شیمیایی باشد

فردی که با برق و جریان الکتریسیته سروکار دارد باید لباسی به تن کند که عایق برق باشد. در نتیجه تکه های فلزی نباید در لباس کار استفاده شده باشد. مثلا به جای زیپ باید از چسب دو طرفه استفاده شود. علاوه بر لباس باید از عینک ایمنی، کلاه ایمنی کار نیز استفاده شود تا احتمال بروز خطرهای ناگهانی تا حد زیادی کاهش یابد.

لباس کار معمولی و ساده یک لباس دو تیکه کاپشن و شلوار یا یک لباس یک سره است. اما در برخی از مشاغل لباس کار باید از دست، پا و صورت در برابر خطرها محافظت کند. برای مشاغلی مانند جوشکاری ماسک صورت یکی از قسمت های لباس کار است که برای کاور کردن صورت باید استفاده شود. در مشاغلی مانند رنگ کارها باید از ماسک استفاده شود تا مانع از ورود بو و گازهای شیمیایی به ریه شود. در نتیجه اقلامی مثل دستکش، ماسک و نقاب صورت، کلاه و کفش هم جزء وسایل ایمنی و لباس کار محسوب می شوند